Puno

Om 5 uur in de ochtend in Puno aangekomen. Hier zouden we worden afgehaald door vervoer van het hotel maar dat ging al mis. Zelf met een taxi naar het hotel. Daar wisten ze nergens van, ook niet dat we kwamen. Dus tijdens het laten uitzoeken gebivakkeerd in de lobby met rugzakken en tassen om ons heen. Zo hielden we ze wel attent dat we er waren. Na een ruim uurtje waren ze er wel achter hoe het zat, maar moesten we toch nog even wachten voor er een kamer was. Om acht uur hadden we een kamer. Bij het installeren kwam de fanfare voorbij. Puno was blij dat we er waren. Maar nee het was een drukke dag in Puno met fanfare optredens en een processie. Naar buiten gewandeld en naar de fanfare gelopen, ze zaten op het pleintje schuin tegenover het hotel. Hier wat gekeken en geluisterd. Door naar de kathedraal hier was voor de deur een mozaïek van gekleurd zaagsel gemaakt. In de kathedraal was een dienst aan de gang en de kinderen waren echte engeltjes met vleugels en aureooltje. Hierna omgedraaid en naar het Titicacameer gelopen. Onderweg waren ook allerlei mensen bezig mat figuren op de straat te maken. De kleuren werden ter plekken gemengd met het zaagsel en water een kleurrijk gebeuren. Hier wat rond gelopen versierde auto in een rij voor een kapel tentje, geen idee of ze een nieuwe auto wilde of dat de auto zuiniger gaat rijden. Ook nog even naar de Titicaca riet bootjes gekeken. Veel boot weinig berg ruimte. Zijn eigenlijk twee bundels riet aan elkaar geknoopt met de punt iets opgebogen. Wat gedronken en weer terug naar het hotel om de trip over het meer en de reis naar Cusco te regelen. Intussen was de processie ook in beweging gekomen dus daar een stukje mee meegelopen. Het was een christus beeld in een tempeltje op een draagbaar. Geen idee wat het weegt maar er liepen heel wat mensen onder om het geheel te dragen, Het was ook een pulserende beweging, stukje lopen stoppen bij een tempeltje langs de straat en kinderen werden aangegeven en opgetild tot boven aan het beeld voor een zegening. Vervolgens ging het weer verder. Op een gegeven moment werd het draagwerk overgenomen door het leger, met een baret in de paarse kleur van de processie. Dit ging nog wel even door dus zijn we afgehaakt voor een koffie pauze. Alle creatie’s op de grond waren na de doortocht tot stof vergaan. Na de koffie nog even langs de kathedraal hier was de processie afgelopen en nu een trouwerij aan de gang. Blijkbaar zijn de kerkelijke huwelijken hier in Peru altijd aan het eind van de dag. Nog wat rond gekeken en gaan eten. Na het eten was er nog muziek bij de kerk hier even gaan kijken. Hier stonden de mensen gewoon onderling voor zichzelf muziek te maken. Onderweg naar het hotel langs het fanfare plein gelopen. Ook hier werd er nog gewoon gepeeld en gedanst ter eigen vermaak.