Arequipa

Vandaag een rustig dagje. Iets uit de keuken in de canyon is Nick helemaal niet goed gevallen. Niet zo erg dat je de deur niet uit kan, maar het maakt je niet enthousiast ergens aan te beginnen. S’Avonds in de bus gehoord dat ik net de enige was die met klachten uit de canon was terug gekomen. Na een skype sessie de laatste dingen ingepakt en de pakken in de opslag gezet. De opslag is in de kamer waar de eigenaar verblijft, kantoor heeft. En zijn slaapplaats. Heb je een hotel met bedden slaap je zelf op de bank. Hierna een ontbijt plaats gezocht en gevonden. Toen de tickets opgehaald voor de bus en maar gelijk een hotel geboekt in Puno, waar we dus gelijk s’morgens op de kamer kunnen. Na het boeken een plekje gezocht op een pleintje in de schaduw. Het was een druk pleintje met veel voorbijgangers dus toch een deel van de stad voorbij zien komen. José heeft nog even lunch gehaald. Hierna besloten toch maar even de toerist uit te hangen en een museum te bezoeken. De eerste was dicht dus maar door naar de volgende in het boek. Museo Santuarios Andinos. Hier een bezoek gebracht bij Juanita, de IJsprinses. Dit is een bevroren meisje wat meer dan 500 jaar geleden door de Inca’s is geofferd. De vulkaan was al een tijdje actief dus ze hadden vast wat verkeerd gedaan bij de goden. Er werd een meisje uitverkoren om geofferd te worden aan de goden. Eerst een voetreis naar Cusco om zich bij de Inca te melden. Na goedkeuring door de Inca was het vonnis geveld. Ze accepteerde toen haar lot en was vereert dat ze haar volk mocht redden. Ze geloven hier niet in de dood, maar in een stap naar een volgend leven. Na dat er een feest was gevierd in Cusco ging de processie op weg naar de berg. Een behoorlijk eindje wandelen en dan de berg op. Tot voorbij het punt waar de normale stervelingen niet mochten komen. De berg was bedekt met wat sneeuw en ijs en dan met je lama slofjes de bergop. Boven werd het ritueel uitgevoerd. Na alle plichtplegingen kreeg ze een borreltje wat al tweejaar lag te gisten. Daarna was het met een klap afgelopen. Ze werd daar begraven met de nodige spullen voor het volgende leven. Zoals eten en kinderkleding. Ze werd in de foetus houding gezet met haar gezicht in de richting van de opkomende zon. Door de hevige kou is ze direct diep ingevroren. En die diepvries was goed voor 500 jaar status handhaving. Op het moment dat ze bedacht uit haar kuil te ontvluchten en de vulkaan krater in te tuimelen was er een expeditie op zoek naar diepvries sporen van de Inca’s. Deze vonden bij toeval na een paar dagen het ijsklompje met lichte ontdooi schade aan het gezicht en hadden de spullen om het zo goed mogelijk te vervoeren. Tot op heden is dit de enigste vondst waarbij het mogelijk was fysieke kenmerken van de Inca te onderzoeken. Zoals eet gewoonte, ziekte en aanverwante artikelen. Tevens de kleding was redelijk compleet,dus ook de verf en weef technieken. De gevonden materialen lagen hier dus in het museum, inclusief sneeuwwitje in haar glazen diepvries kistje.
Vervolgens wat gegeten en naar het busstation voor de nacht bus naar Puno. Cama dus met redelijk wat lig ruimte.