Huancacalle

Vandaag vroeg op om half zeven staat Rady, een vriend van Blanca, met een auto voor de deur om ons naar Huancacalle te brengen. Dit om een bezoek te brengen aan de ouders van Betty en Blanca. Alle tassen en boodschappen in de auto geladen en op pad. Nog even brood gehaald onderweg in Cusco. Het eerste gedeelte van de reis was bekend terrein namelijk de middag route van de vallei tour. Tot aan de zonnetempel. Vanaf hier een nieuw stuk, langs de kloof van machu picchu, niets van gezien, en omhoog de pas over naar Vilcabamba. Tijdens de beklimming zo nu en dan een vreemd luchtje in de auto. Boven aangekomen helemaal in de wolken, dus geen uitzicht en een kort stukje weg in beeld. Een stukje afgedaald en gaan lunchen langs de kant van de weg, in blijkbaar de enige cafetaria want alle transport stopte hier ook. Verder afgedaald tot aan de afslag naar Vilcabamba . Vanaf hier was het asfalt op maar ter compensatie was er overvloed aan water. Het luchtje kwam wel steeds weer terug in de auto. Een ja hoor op twintig minuten van Huancacalle was het gebeurd met de koppeling. De enige richting was nog bergaf. Hier een tijdje gestaan om de boel te laten afkoelen. Maar op is op dus dat hielp niet. Een auto aangehouden en gevraagd naar een garage,maar die was wel even weg. Toen er auto’s aankwamen die onze richting opgingen om een lift gevraagd. Het wagen park breidde in tussen wel uit dus José kon met alle bagage in een stationcar mee, was wel iets aanschuiven voor de inzittenden. Blanca kon mee in de cabine van een pick-up. De jongen die op die plaats zat mocht verder mee in de bak en Nick ook. De bak was blijkbaar bestemd voor de caballeros. Rady werd met de auto de andere kant opgesleept naar een garage. Na een tijdje gehobbeld te hebben met telkens stops om mensen in of af te laten stappen en boodschappen uit de bak te lossen kwamen we in Huancacalle aan. Hier kwamen we José weer tegen die de andere kant op reed. Ze wist niet waar ze moest zijn en had eerst een rondje gemaakt om andere mensen af te zetten. Blanca wist wel waar we moesten zijn dus een klein stukje achteruit en we stonden voor de deur. De vader stond ons al op te wachten. De ouders waren speciaal voor ons langer in het dorp gebleven. Normaal komen ze op vrijdag voor de boodschappen en gaan de volgende ochtend weer terug naar de boerderij boven in de bergen. Na de spullen gelost te hebben konden we kennis maken met de moeder. We werden allerhartelijkst ontvangen. Het huis was voorzien van twee keukens een traditionele en een moderne, een europees toilet en een logeer kamer waar wij gebruik van mochten maken. De tuin was een moestuin dus de maaltijd kwam vers van het land. De moeder maakt gebruik van de traditionele keuken en de kinderen gebruiken de moderne. Dus een heel geschuif van de ene naar de andere keuken. Maar heel gezellig knus bij elkaar. Er is wel elektriciteit in het huis maar ze zijn gewend met zon op en zon onder te leven dus vroeg naar bed.