Kuelap

Vandaag worden we volgens afspraak om 8 uur met de auto opgehaald en naar Kuelap gereden. Dit was al de planning vanwege de verkiezingen. Een dag waarop niemand werkt. Kuelap is een grote Chachapoya ruïne, een dorp met allemaal huizen binnen/boven een enorme muur van 600 meter lang langs de lange zijde. Het is de natuurlijke boven kant van een berg welke door de muur rechte zijden kreeg en dus makkelijker verdedigbaar was. Hier wacht ons een verrassing: vanwege de verkiezingen zijn ook alle archeologische sites gesloten. Onze gids slaat aan het bellen en jawel hoor. We mogen erin!!!! We zijn helemaal alleen met de gids. Geweldig wat een ervaring. De ingang is een smalle oplopende gang en aan het eind een persoon breed. Dus wie ongewenst zijn hoofd uitstak was gelijk zijn boord kwijt. En als het erg druk werd konden ze nog wat keien naar beneden gooien. Er zijn 450 ronde huizen binnen de muur aanwezig in de lokale bouwstijlen en vier langwerpige, gebouwd door de inca’s. Maar wel in de lokale bouwstijl van stenen stapelen, dus voor inca begrippen wat rommelig. Enkele van de huizen zijn al uitgegraven door archeologen, maar vele zijn nog overwoekerd. Nou ja het zijn hoofdzakelijk de funderingen die nog bestaan. Een gebouw is gereconstrueerd zodat je toch idee kreeg hoe ze er vroeger moeten hebben uitgezien. De gids neemt alle tijd en geeft veel uitleg. De indeling is nog wel te zien achterin was de keuken met een opberg /kweek locatie van de Coy, Een cavia dus. Is een lokale specialiteit die nog steeds bestaat. De steen waar het graan en dergelijke werden gemalen lag er nog en in elk huis een gat in de grond die als berg plaats werd gebruikt. Ondanks de sluiting toch nog drie lokale gevonden, deze lama’s maar op de foto gezet. Na de rondgang naar de uitgang weer een kloof door nu omlaag de deur van slot gehaald naar buiten en de boel weer op slot gedaan. Er bestaat een plan om komend jaar een kabelbaan aan te leggen tussen het entree gebied en de weg aan de overzijde van het dal. Dit zou de tocht naar Kuelap met bijna twee uur inkorten. Dat is namelijk de lus die je moet rijden om het dal heen. Uiteindelijk willen ze het hele complex ontgraven en proberen Manchu Pichu naar de loef te steken. Maar dat willen ze op alle archeologische locaties. Maar persoonlijk vind ik het toch meer charme hebben als een gedeelte nog met gewas begroeid is.
Daarna weer met de auto naar Chachapoyas alwaar we ter afsluiting een lunch hebben. Dit verloopt wat chaotisch maar is wel lekker. Vervolgens nog wat door het stadje rondgelopen. Na de avondmaaltijd weer terug naar het hotel.