Genovesa

Vannacht over een drempel gevaren bleek de evenaar te zijn. Om half zes aan gekomen bij het eiland Genovesa. Dit is met recht een vulkaan eiland en daar er een stuk van de krater is ingestort kunnen we gewoon naar binnen varen. Het is in het midden 300 meter diep dus dicht naar de kant om te kunnen ankeren. Dit eiland ligt zover weg van de rest dat we hier samen met een andere boot van de maatschappij aanleggen. Je merkt er niets van want de planningen lopen langs elkaar heen en je ziet alleen soms een bootje van het andere schip.
Na het ontbijt gaan we op pad naar Prince Philip Steps . Wij hebben geluk want we gaan in twee blokken van driegroepen en wij mochten als eerste al om half acht op pad. Eerst een stukje langs de rand van de krater om niet te kort achter de andere boot te zitten. Hierbij komen we onder andere pelikanen, blauw voeters en zeeleeuwen tegen en de fregat vogels cirkelen al weer rond. Naar het trapje, ja ja een droge landing, en naar boven. Hier kom je uit midden tussen de nestelende vogels. Eentje had besloten dat we maar eens naar haar jong moesten kijken. Ze waren midden op het pad gaan zitten en dus niet te missen. Dit maar een tijdje gedaan en toen toch maar binnen de minimum afstand er langs gelopen. Verderop bleek dat er wel meer waren die graag in beeld kwamen. De leg tijd was al belegen dus hoofdzakelijk jongkies met of zonder ouder . Die waren op zoek naar de vishandel. De jongen zagen er groter uit dan de ouders maar volgens de gids bleef er niet van over als je ze onder dompelde en weer ophaalde natuurlijk. Isolatie was vooral na zonsondergang wel handig. Voor een vulkaan is het behoorlijk koud. Toch nog een beetje evolutie er zijn dus zeevogels die een nest zijn gaan bouwen in de struiken. Hier ook de roodvoet tegenhanger van de blauwvoeters gezien. Over voeten gesproken, bij een ander soort kiezen de vrouwtjes het mannetje met de grootste plat voeten. Ze broeden het ei uit door het tussen de voeten warm te houden. Zo zie je maar je weet nooit wat de grootste aantrekkingskracht heeft. Wat verderop kwamen we een hoopje iquana’s tegen die zich probeerde op te warmen om te gaan grazen, maar dan moesten ze eerst naar de waterlijn hobbelen. Hebben wij ook maar gedaan. De waterkant aan de buitenzijde van de kraterwand was behoorlijk kaal en alleen in wat scheuren in de grond werd genesteld. Verder was het meer een vliegveld van in en uitgaande vogels. Nu waren vroeger de Galapagos eilanden uitwijk plaats van kapers . Dat is over genomen door de fregat vogel die wachten tot er vogels teug komen van zee en proberen dan de vangst te kapen. Door aan de staart te trekken horen ze of er wel of geen voer in de vogel zit. Bij veel kabaal is de tank dus leeg en laten hem gaan, anders blijft hij net zolang vervelen dat de ander het voer opgeeft om weg te komen. Ook nog op zoek geweest naar de uil. Deze jaagt overdag naar een soort vinkjes. Nog even staan kijken bij het voeren van een jong
Die steekt zijn snavel zover naar binnen dat je haast gaat denken dat die er aan de achterkant weer uitmoet komen. Vervolgens weer terug naar de trap en de boot. Op het schip omgekleed en weer op pad om te gaan snorkelen langs de binnen rand van de krater. Tijdens het snorkelen veel vis langs de rand maar ook veel dons en andere afvalstoffen van de vogels in het water. Op sommige stukken best wel een nevelige bedoening. Hier bleek mijn onderwater camera niet echt waterdicht te zijn en hield er mee op. Als je op een arm lengte diepte komt is de drukt blijkbaar te laag om een goede afdichting te krijgen. De spec is tot 14 meter en zo lang is de snorkelpijp nu ook weer niet. s’Middags naar het strandje van Darwin Bay. Voor de afvaart was er gelegenheid voor de liefhebbers om zonder loopplank het schip te verlaten. Het strandje is maar een klein stukje, zo wie zo al bijzonder dat er een strandje is langs deze steile rotsen. Hier een heel natte landing wegens de golfslag kwam recht door de opening naar binnen. Hier ook nog naar een verzameling vogels gekeken die het wel leuk vonden bekeken te worden. Ook natuurlijk de zeeleeuwen en zelfs een rog voorbij zien komen. De bedoeling was dat we hierna gingen snorkelen maar daar was het weer niet naar . Dus iets vroeger terug naar het schip. Hier gelijk al het snorkel spul ingeleverd want morgen is al de laatste dag en dat word een land en lucht dagje. Weer de gewone avondroutine en bij het dier een speciale taart om het verblijf van Darwin op het eiland te herdenken.